رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری در تبیین تأثیر تاب آوری بر کیفیت ‏زندگی با واسطه گری تمایز یافتگی

پژوهش با هدف بررسی تاثیر تاب آوری بر کیفیت زندگی با واسطه گری تمایز یافتگی انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهش های همبستگی در قالب الگو سازی معادله ساختاری است. جامعه آماری 242 نفر دانشجو (136 مرد و 106 زن) بودند که با استفاده از  روش خوشه ای تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. میانگین سنی آنان 45/22 سال ( انحراف معیار 9/4) بود. ابزارهای به کار برده شده برای سنجش متغیرهای پژوهش عبارت بودند از: مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (cd-risc)، مقیاس تمایزیافتگی اسکورون (dsi) و مقیاس کوتاه کیفیت زندگی  (whoqol-bref). تحلیل داده ها با استفاده از الگو سازی معادله ساختاری (sem)از طریق نرم افزارamos انجام شد. یافته ها نشان داد تاب آوری در کیفیت زندگی تاثیر می گذارد اما تمایز یافتگی تنها با ورود متغیر تاب آوری بر کیفیت زندگی اثر می گذارد.